Doorzoek website
Wij helpen je graag bij het vinden van de juiste informatie
Mike is terug met een nieuwe memo! Dit keer duikt hij in de parallellen tussen voetballers en IT’ers. Hoe gelukkig zijn we écht? Of speelt schijngeluk een rol? Ontdek het in zijn nieuwste artikel. Lets read along!
Bijna 3 jaar geleden begon ik deze reeks van memo’s. Ik schrijf over het werkgeluk van professionele voetballers en het gemak waarmee zij hun flexcontract bij de ene tijdelijke opdrachtgever inruilen voor een andere. Uit een uitspraak van het Europese Hof van Justitie over de zaak rond de Franse oud-voetballer Lassana Diarra en de wereldvoetbalbond FIFA bleek onlangs dat dit in de praktijk helemaal niet zo eenvoudig is. "De regels belemmeren het vrije verkeer van profvoetballers die hun contract eenzijdig willen opzeggen en hun carrière willen voortzetten door bij een nieuwe club te gaan werken" lichtten rechters in Luxemburg toe in een verklaring. Enkele FIFA-regels rondom contracten en transfers zijn in strijd met wetgeving in de Europese Unie.
Ook leveren de regels onvoorzienbare en in potentie hoge financiële (en sportieve) risico's met zich mee. Dat geldt, zegt het Hof, voor zowel de speler als de club die de speler wil overnemen. In essentie heeft het Europese Hof nu bepaald dat voetballers meer zeggenschap moeten krijgen over waar ze spelen. Ook moeten de FIFA-regels wat dat betreft minder restrictief zijn. Deze uitspraak roept bij mij de vraag op of hier nu sprake is van werknemers of van zelfstandige (voetbal) professionals? Ofwel, hebben we hier te maken met schijnwerknemers of schijnzelfstandigen?
“De jacht op de zelfstandige is geopend.”
Een paar weken terug schreef Jannie Benedictus in haar column in het FD (met de perfecte titel ‘Schijnwerknemers’) een zeer treffend vergelijk hierover. Dit deed ze in het kader van de naderende opheffing van het handhavingsmoratorium per 1 januari 2025 voor de inzet van zelfstandig professionals. “De jacht op de zelfstandige is geopend.” benoemt ze. En een leger van inspecteurs gaat op patrouille om schijnzelfstandigen te ontmaskeren. Het is zaak om als zelfstandige zo min mogelijk op een werknemer te lijken. Maar stelt zij niet meer dan terecht de vraag bij het bestuderen van gehanteerde criteria of dat dan ook andersom geldt?
Er is geen strakke scheidslijn en daar heeft naar haar mening ook helemaal niemand behoefte aan. Opdrachtgevers niet, werknemers niet, zelfstandig professionals niet.
Aan de hand van diverse criteria trekt ze met veel humor de conclusie dat werknemers en (zelfstandige) opdrachtnemers nu eenmaal meer op elkaar lijken dan de inspecteurs lief is. Er is geen strakke scheidslijn en daar heeft naar haar mening ook helemaal niemand behoefte aan. Opdrachtgevers niet, werknemers niet, zelfstandig professionals niet. En de inspecteurs moeten het straks doen met oude wet- en regelgeving en beperkte jurisprudentie. Ze kunnen geen moderne hulpmiddelen als een VAR met beeldscherm bij het profvoetbal oproepen. De VAR, niet te verwarren met het afgeschafte document waar deze hele jacht om is begonnen….
De internationale spelersvakbond FIFpro stelt in een strijdvaardige verklaring dat het oordeel van het Hof "het landschap van het professionele voetbal zal veranderen". Een landschap waarbij de regels minder zijn gericht op het afschrikken van spelers en clubs. Hebben we in het Nederlandse IT landschap ook geen behoefte aan regels die wat dat betreft minder restrictief zijn en waarbij werkenden en opdrachtgevers meer zeggenschap moeten krijgen over waar ze met wie spelen? Ook hier leveren de regels onvoorzienbare en in potentie hoge financiële risico's met zich mee voor opdrachtgevers en werkenden.
In mijn eerste memo schreef ik over de openlijke liefdesverklaring van Chelsea-speler en Belgisch international Romelu Lukaku aan zijn voormalige opdrachtgever Inter uit Milaan. Hij heeft in het seizoen 2022/2023 duidelijk zeggenschap gehad over de plek waar hij zijn carrière wilde voortzetten. Hij heeft zijn trots opzij gezet, heeft de regie op zijn eigen werkgeluk opgepakt en is dus daadwerkelijk met het eerste vliegtuig terug naar Italië gegaan. De terugkeer naar Inter bleek toch meer een soort van schijngeluk, in het seizoen 2023/2024 speelde hij voor AS Roma, in het huidige seizoen 2024/2025 scoort hij de doelpunten voor Napoli. Het was blijkbaar toch iets minder clubliefde en iets meer leven en werken in Italië, maar ook dat is zijn eigen keuze….
Dat was ‘m alweer. De laatste Memo in 2024. See you next year.
